Mijn verhaal:

Hey,

Mijn naam is dus Benny Sichien. Ik ben getrouwd met een Chinese. Ik heb kinderen. Ik werk nu als zelfstandige. Zelfstandig sportwerker, zwemmeester en doe help ik mensen met coaching. Ik doe het super graag. Alles wat met lichaam en geest te maken heeft en mensen daarin helpen. Het heeft een fijn gevoel. 

Maar het heeft lang geduurd en het verliep niet altijd zo super. Ik veel donkere wolken gehad en ook ik heb mijn donkere kantjes. 

Mijn grootste "last/ trauma" is  eigenlijk een chronische persoonlijkheidscrisis. Van kinds af ben ik opgegroeid met een minderwaardigheidscomplex.

• ik was altijd de stille in de groep
• Constant kreeg ik de stempel van verlegen zijn,
• Niet durven mezelf zijn.
• Geremd zijn
• Ik voelde me het zwakke kind en ik heb eigenlijk nooit echte vrienden gehad.

Dit heeft me zeer lang achtervolgt.

Ik voelde me zo vaak "anders", "eenzaam", "dom", "minderwaardig". Weet je, ik ben ook zo'n denker. Ik dacht zo veel over de dingen na. Wat er die dag is gebeurd, waarom ik dan niet anders kon reageren, enz.. Als tiener/puber in de Chiro en op school....pfff.... ik heb me zo vaak slecht in mijn vel gevoeld. Ik durfde gewoon mezelf niet zijn.

Dit duurde tot in mijn volwassenheid waardoor:

•  Heel vaak vastzat in mezelf
• Vaak kansen of succes niet behaalde door mijn onzekerheid
• De bachelor opleiding en de eerste 5 tot 10 jaar in mijn onderwijs carrière was zeer lastig hierdoor. 
• Heb ik ook burn-out en depressie gekend.
• Het zeer moeilijk had om connecties te maken met andere mensen,
• Mensenschuwheid

Nu weet ik wel waarom.

De combinatie met mijn persoonlijkheid zijnde "introvert", "idealist", "empathisch", " perfectionist" samen met een goedbedoelde maar toch dominante alleswetende opvoeding, enkel kritiek op wat niet goed is en nooit een compliment wat wel goed was. Er was weinig plaats voor emoties (stop met dat wenen), geroep wanneer ik het moeilijk had met vraagstukken zorgde ervoor dat ik mezelf beschermde door gewoon te zwijgen, stil te zijn, me niet te uiten, .... want ik ging toch maar commentaar en kritiek krijgen dan. Ik herinner me nog heel goed dat ik op mijn 15de een demo mocht geven voor karate en dat snel van de opmerking kreeg "je hebt je pyjama nog aan".....ik voel het nog steeds steken in mij. Ik zakte vanbinnen volledig tot in de grond. Ik was zo trots eigenlijk dat ik het aandurfde op een podium te staan, en dan krijg je zulke reacties.

Maar die karate heeft me mijn mind geopend. Ik voelde me ook echt goed op de mat. Net zoals in de films, voel ik dat dit voor mij nodig was om ooit uit die cirkel te komen. De eigenschappen die ik daar leerde zoals 'doorzetting, discipline, geduld, zelfbeheersing, grenzen verleggen, hebben me wel geholpen toch mijn studies te volbrengen 'Bachelor lichamelijke opvoeding". Daar had ik constant op de stageverslagen: ' te zacht, te braaf, te verlegen, te onzeker, niet assertief genoeg, ..... , en toch gaf ik niet op.

Maar de echte bewustwording, of ontdekking van mezelf begon pas door uit het huis te gaan, weg van mijn dorp waar ik geen vrienden had en mijn eerste huwelijk dat mijn persoonlijke ontwikkeling echt op gang kwam. De bewustwording kwam op gang. Want ik begon bewust te zoeken. Ik begon me te verdiepen in mezelf en veel vragen te stellen over alles in het leven en ik opende mijn geest voor alles wat "anders" was en begon mijn eigen weg te zoeken.

• JOBS: naast onderwijs heb ik geprobeerd: post, magazijn, netwerkmarketing, verkoper, zelfs erotische jobs, vuilkar,
• GEZONDHEID: ik zocht alternatieve wijzen, homeopathie, supplementen, orthomoleculair, verschillende eetpatronen,
• Stelde religie in vraag en verdiepte me even in spiritualiteit, kristallen, tarot, boedhisme, ...
• Relaties en seksualiteit: wie of wat bepaald de relatievormen? Waarom mag het ene wel, het andere niet? Wat is polymerie?
• culturen en tradities: ik heb gereisd en veel gewoontes ontdekt, zijn we onze cultuur?, Moeten we eraan vast houden?
• politiek en systemen....
• ....

Dit alles heeft me gebracht en gemaakt wie ik nu ben. En nu nog steeds ontdek ik van mezelf. Dit is wat ontplooien is en gaat ons leven lang door.

De verdieping in mindfulness, coaching, krijgskunsten, spiritualiteit werd verdieping in mezelf en heeft "wie ik nu ben" in me naar boven gebracht en me leren leven met mijn "hart", mijn "ziel", "wie ik echt ben". De zwakte die ik toen had is nu mijn sterkte.

• Onderwijs was niet mijn roeping, maar wel mensen coachen naar een mentaal en fysiek gezond leven.
• Empathisch, introvert, open mind....laat me goed naar mensen luisteren, begrijpen, inleven, en vooral geen oordeel vellen. (Wat dus voor mij toxisch was in mijn jeugd)
• Mijn passie blijft krijgskunsten en ben nog op mijn 44ste gestart met competitie "chinees worstelen"
• Ik ben gesteld op mijn vrijheid en ben in job nu mijn eigen baas, relationeel heb ik een open dubbele relatie en in gezondheid blijf ik ook mijn pad volgen.
• De "zo hoort het" mindset is ingeruild tot "zo voel ik me goed" mindset

De zwakte die ik toen had is nu mijn sterkte.